Ik loop in Amsterdam, het is drukker dan ik gewend ben maar ik denk niet echt na over wat er aan de hand zou kunnen zijn.
Verderop zie ik een houten kruk staan met de tekst: 'gratis staande ovatie'.
Er verschijnt een grijns op mijn gezicht en er vindt een innerlijke discussie plaats.... "ik ben benieuwd wat er zou gebeuren als ......... " mijn andere subpersoonlijkheid bekritiseert de tekst met "wat een onzin". Ik loop door maar na 15 passen wint toch het nieuwsgierige deel in mijzelf en loopt terug in de richting van de kruk..... ik merk een raar gevoel op, lichte spanning, zou er überhaupt wel iets gebeuren?
Terwijl ik net mijn balans gevonden heb en voor ik kan beseffen wat er gebeurt barst er een oorverdovend applaus los.... en applaus waar ik stil van wordt en tegelijk voel ik trots en onoverwinnelijkheid... phoe... al die mensen, al die vrolijke gezichten... en dat zomaar voor mij!
's avonds thuis zit ik te eten.... net als gister maar dan opgewekter. Dit heb ik nog nooit meegemaakt en .... "ik voel het nog steeds"
- Toekomstig Anoniem -
25 november 2012
Verderop zie ik een houten kruk staan met de tekst: 'gratis staande ovatie'.
Er verschijnt een grijns op mijn gezicht en er vindt een innerlijke discussie plaats.... "ik ben benieuwd wat er zou gebeuren als ......... " mijn andere subpersoonlijkheid bekritiseert de tekst met "wat een onzin". Ik loop door maar na 15 passen wint toch het nieuwsgierige deel in mijzelf en loopt terug in de richting van de kruk..... ik merk een raar gevoel op, lichte spanning, zou er überhaupt wel iets gebeuren?
Terwijl ik net mijn balans gevonden heb en voor ik kan beseffen wat er gebeurt barst er een oorverdovend applaus los.... en applaus waar ik stil van wordt en tegelijk voel ik trots en onoverwinnelijkheid... phoe... al die mensen, al die vrolijke gezichten... en dat zomaar voor mij!
's avonds thuis zit ik te eten.... net als gister maar dan opgewekter. Dit heb ik nog nooit meegemaakt en .... "ik voel het nog steeds"
- Toekomstig Anoniem -
25 november 2012